halk; osmanlıca türkçe sözlükler 'yaratma' ile başlıyor. sonra insanlar, sonra insanlardan bir bölümü.
yani halk edilen, yaratılan insanlar yekpare değil.
sözlükcesi böyle, evrencesi tek halk vs vs.
ana dil;osmanlıca sözlük es geçmiş haklı olarak,
tdk sözlüğüne bakıyorum, insanın çocukken anasından, evdekilerden ve soyca bağlı olduğu topluluktan öğrendiği dil.
resmi dil; tdk: ülkede kanunla kabul edilen dil,
sözlük taramasından çıkan sonuçlar:
halk yekpare değildir. insanlar vardır, bir kısım insanlar vardır.
anadil, öğrenilen dil.
resmi dil kanunla kabul edilen dil.
resmi dil bence ve lenin ülkesi'de dahil her yerde, insanların her kademede buluşmasını, birbirini anlamasını sağlayan, ölürken doğarken, mahkemede, tapuda, hastanede, mecliste vs mekanlarda zaruri ortak enstruman.
işi basitleştirelim, devletin birinin hükümran olduğu yerde, benim resmi dilim falanca diyemez hiç kimse, insan ve topluluğu.
bağımsızlaşan devletlerin kendi resmi dili vardır ve başkadır. ama enteresan olan resmi dilden kurtuluş yoktur.
şimdi kürtler derseki benim resmi dilim var onu kullanacağım, adama dünyanın her devletinde gülerler.
ama derse ki sen benim ana dilimi öğrenmemin önüne engel koyuyorsun, bence yine dünyanın her devletinde hop derler.
bu kadar basit bir mevzuyu kangrenleştirmek bayağı zor ama, başarmışız demek.
