Gri kentin karanlık çocuklarından oldum,
Ve buna da gönülden razı olanlardan oldum.
Hoşça kal demeye dilim varmayacaktı biliyordum,
Ama bu garip vedaya hazırlanıyordum Ankara.
Biliyorum, şahlanıp gitmek değil bu,
Biliyorum ki mutluluğa koşmak ta değil bu.
Güzel düşlerle başka şehre yolculuk hiç değil bu,
Bunun adı senden kaçmak; biliyorum Ankara.
Üzerleri çizilmiş güzel düşler,
Acıtmış ayrılıklar, ve daha başlamadan bitmiş aşklar,
Geride bırakılması ağır olacak dostlar;
Gidiyorum ben bu şehirden.
Ağır ağır, sindire sindire uzaklaşıyorum senden,
Halen seviyorum ve halen sebebini bilmeden.
Ama artık veda zamanı gelmişken;
Ben senden gidiyorum Ankara.
