bir dindar olup atatürk ü tümüyle reddetmek de atatürk ü eleştirilmez olarak görüp eleştirenleri eleştirmek de mantık dışıdır. buna karşı çıkan birinin muhtemel dayanağı böyle yaparak onun bu kadar olumlu yanını hiçe saydığımız, ona manevi bir leke sürdüğümüz, esas amacımızın atatürk ü kötülemek olduğu iddaası vs dir. aynı bunlar bilinen şeyler.
öncelikle şunu açıklığa kavuşturmak lazım, malum aşk hayalde başlar. hayalimizdeki insan için yeryüzünde bir kalıp bulur, daha sonra bu aşkla o varlığı birleştirir ve yüce bir varlık yaratırız zihnimizde. ne zaman ki bu varlığın ayakları yere basar, ete kemiğe bürünmüş bir halde karşımızda durur; o zaman, o muhteşem aşktan da eser kalmadığını fark ederiz. böyle de olması gerekir. hiç bir beden dünya üzerindeki, o hayali, o aşkı taşıyacak güçte değildir.
ne var ki bu ete kemiğe bürünmüş varlıkla karşılaşmayan benlik bu aşkı hep canlı tutar içinde. en ufak bir kusuru mümkün göremez, en ufak bir lekeye tahammül edemez. çünkü lekelenen onun idealidir, onun hayalidir, aşık olduğu beden değil. insanlar ın savunduğu atatürk değil; hayallerindeki ideal, ütopik lider, kahramandır.
burada aşkı hayalinde yaşatan elbette asla suçlu değildir, fakat bu aşkı bedenle birleştirme çabasına girmeden de asla gerçekleri yaşamayacaktır, istese de asla gerçekten yana olamayacaktır.
atatürk iyi bir liderdi, türkiye ye modern bir yaşamın önünü açan kişiydi. ama günahları da vardı. bunları söylemek bu kadar zor olmamalı.
