uludağ sözlük mobil

bulunmuş, bulunmuşlukla kalınmamış işlenmiş, oya gibi, çeyizlik.

yazarımız yapmış tanımını, bize düşmez fazlası.

başlığın cazibesi aldı götürdü beni, destur diyelim.

çocukken kısacık mazim karanlıktı, sorsam anlatmazlardı. sormadım.

biraz büyüdüm okullarda okudum;

şairler atışıyordu şahit oldum:

diyarıbekir çermikli ziya gökalp diyordu:

"harabisin, harabati değilsin
gözün mazidedir, ati değilsin."

üsküplü beyatlı yahya durmaz, cevap verir:

"ne harabi(yim) ne harabatiyim
kökü mazide olan (bir) atiyim."

anlaşılıyor ki, maziyle ati; geçmişle gelecek raks edecek.

mazi durmuyordu yerinde, ati nihayete koşarken azalıyor, mazi çoğalıyor. bakıyorsun bir gün serapa mazi.

ne atlı tramvaya bindim, ne çıngıraklı tramvaya yetiştim. mazim ikisi arasında hazin, haznedar.

istanbul mazimi terkettiğim şehir. mazim antakyada, istanbulda atiyim artık. nasip ölmekse bu hazanda istanbulda, mazisi kısa, atiye dair hayalleri çağlayan diye yazsınlar seng-i mezarıma.

dilemmayı çözemedim hala, mazi için mi yaşarız, ati midir işimiz.

ben kulunuz terkederken mazimi, atiye dair ahdim vardı. git gör yen.

ikisini becerebildim, gittim gördüm o kadar.

yenemedim.

mazimde türemiş, köhne düzeni alt edemedim. amma,

nesl-i ati ümid-i vatandır daima.

maszn 05.09.2011 14:38

0 ...

aslında gelecek için değil geçmiş için yaşarız