sevmediğim cafe.
malum muğla üniversitesi'nde okuyan bir insanım ben, sıkı bir dostumun "gel ulan artık $u bursa'ya it herif!" türevindeki ısrarengiz lâflarına daha fazla tahammül edemedim ve bu gece geri dönüyorum. ezcümle; gittim bu cafeye; altın sarısı, dore, lame renklerindeki kapi$on kısmı kürkle bezenmi$ montlarının içinde savunmasızca ya$ayan fabrikasyon kızlar gördüm; dar paça pantolonlarının altında converse, harley davidson gibi kült markalarla arz-ı endam eden birbirinin kopyesi tipler gibi geldi bunlar bana. mekan zaten oldukça küçük, mütemadiyen açık olan bir kapıya sahip(kı$ın da açıkmı$!), kahve sipari$ ederken yüzyüze geldiğim kılkuyruk eleman para üstünü verirken oldukça samimiyetsiz.. yazın daha da bir fena oluyormu$ burası; ayakkabıların, montların yerini $ıpıdık terlikler ve gözlükler alıyormu$.
sevmedim dostlar. haklısınız ama; sırf kızlara bakmı$ım ben de.
