esas itibariyle dini eserlerde dünya mülkünü adaletiyle elinde bulunduran hz. süleyman'a dayanmaktadır. söz itibari ile; gözleri ama olan akil'in, gece yarısına kadar süren devlet işlerini halletmekle meşgul olan kardeşi hz ali'nin yanına gelip şahsi görüşmek istemesiyle hz ali'nin beyt ül malın(devletin) mumunu söndürüp kendi mumunu yakarak kardeşiyle görüşmesi itibariyle cereyan eden sözdür. görüşmenin içeriği ise; kör olduğu için hakkına düşen aylıktan, halife kardeşi olmanın avantajını kullanarak fazla aylık istemesi ve hz ali'nin mum alevinde kızdırdığı demiri kardeşi akil'in avcuna sürerek ''sen benden ahiretim için bunu mu istiyorsun'' demesi ve akil'in hatasından geri dönmesi şeklinde geçen bir olayın ürünüdür.
