kişinin değer verdiği ve sevdiği kavramları özel hayatına yansıtmasıdır. inancını yaşamasıdır ki bu kimseyi ilgilendirmez. bu bismillah olur, karagözlüm olur, yeri gelir sevgilinin adı olur. hatta ne güzel olur.
bundan rahatsız olunması ise "popüler kültürün ve emperyalizmin yoğun saldırısı altındaki bir ülkede" bilgi ve görgü kirliğiliğinin artık ne boyutlara ulaştığının da çok açık bir göstergesidir. sap ve samanın nasıl birbirine karıştığının da oldukça sarih bir ifadesidir.
herkes cep telefonunun açılış mesajını istediği gibi tanzim edebilir, öznel istekleri doğrultusunda oluşturabilir. benim de cep telefonum açılış mesajında oğlumun adı yazıyor ki kurban oluırum ben ona. o kadar çok değer veriyorum, o kadar üstüne titriyorum ki farkında bile olmadan işte adını alıp oraya koymuşum. bak gözlerim yaşardı şimdi, duygulandım....
yani "katip benim, ben katibin el ne karışır" onu anlamak mümkün değil.
