Kitap klasik Dan Brown romanı. Diğerlerinden bir farkı yok. Yine tuhaf, kendini, bedenini amacı uğruna acımadan değiştirebilen bir karakter, onun yanında hoş bir kadın - diğer kitaplara göre daha yaşlı ama bu kitapta- ve daimi ismimiz Robert Langdon. Dan Brown artık Robert Langdon serisine bir son vermeli. Eskisi gibi karizmatik bir karakter değildi bu kitapta. Kitabın giriş, gelişme kısmı çok iyiyken sonu biraz yavan bitti, tatmin edici değildi. Diğer kitaplarla kiliseyle arası açılmıştı bununla telafi etmeye mi çalışmış karar veremedim. Her an bir yerlerden Ömer Çelakıl vari biri fırlayacakmış gibi bitti sonu.
Aklıma takılan bir nokta var ayrıca.
--spoiler--
Kitapta önce 33. derece kardeşlerin arasında kadın olmadığı, kadınların sadece kadınlardan oluşan başka kardeş bir toplulukta bulundukları söyleniyor ama daha sonra Mal'akh'ın çektiği ve CIA'in eline geçen ve Mal'akh'ın yaymayı planladığı üyeliğe kabul töreni görüntülerinde CIA başkanı olan Sato'nun da olduğu söyleniyor. Ki Sato Kadın. Ben mi yanlış hatırlıyorum yoksa hata mı bilemedim.
Mal'akh bu kadar çabuk unutulmamalıydı bir de. Öldü ve bir daha bahsedilmedi adından. Onu bu şekilde canavara dönüştüren olaylar zincirini kimse sorgulamadı bile.
--spoiler--
Şu cümle de çok güzeldi ayrıca.
--spoiler--
Dünyadaki tüm dinler, asırlardır inananlarına inanç ve iman kavramlarını kucaklamalarını söylüyor. Şimdiyse asırlardır dini, batıl inanç olarak alaya alan bilim, bundan sonraki keşif sahasının inanç ve iman ilmi olduğunu itiraf etmek zorunda... Odaklanmış inanç ve niyetin gücü... inancımızı silen aynı bilim şimdi kendi yarattığı boşlukta arada köprü kuruyor.
--spoiler--
