uyurken seyretmek en güzelidir. O kadar masumdur ki, ona kızgınsanız bile unutursunuz her şeyi o uyurken. Erkenden kalkıp onu seyredersiniz. Seyrederken öpmek gelir içinizden doya doya. Sonra düşünürsünüz "Belki de bunlar son bakışlarım, belki de ömrümün sonuna kadar seni böyle uyurken göremeyeceğim. Belki hiç göremeyeceğim yüzünü. Mesela nefesini hiç hissetmeyeceğim, sonra gözlerine bir daha bakamayacağım, ortalama 40-50 yıl göremeyeceğim belki de" diye düşündüğünüz andır. Zordur, bir yandan mutlu eder insanı, sonra ağlatır, içini acıtır insanın. Tuhaf bir olaydır işte...
