marduk, mezopotamya dininde babil'in büyük koruyucu tanrısıdır. gücünün fakir insanlara yardım etme ve kötüleri cezalandırmadaki bilgeliğinden geldiği düşünülürdü, yanlız marduk kelimesinin isyan ve başkaldırma anlamını taşıması şeytan kelimesinde de aynı anlamın mevcut olması sebebiyle marduk ilk başta şeytan'ı simgelemekteydi. daha sonra m. ö. 16. yüzyılda kral buhtunnasr tarafından tektanrı sayıldı. aslında tarihte ilk tek tanrı olma özelliğini taşısa da kralın bunu yaymak için uğraşmaması kendisinden sonra, mısır kralının ve musa'nın ilan ettiği tek tanrının etkilediği gibi bir kitleye sahip olamamasının nedenidir.
