tarihi işine geldiği gibi yorumlayan dinci kesimin zannıdır.
dincilerin sözde avrupalılardan aşırdıkları, iftiharla söyledikleri tabirdir (muhteşem süleyman - Suleyman the Magnificent)
dinciler bu kanuni'yi hırıstiyan avrupa'yı titretti diye seviyorlar. peki sormak lazım hangi dinde oğlunu öldürtmek caizdir?
islam adına tapıyosun bu adama değil mi? sadece şu hareketi bile senin onu lanetlemen için bir sebep olmalı.
iki yüzlüsünüz işte.
kanuni muhteşem falan değildir. osmanlıların bilakis kötü padişahları arasındadır.
öncelikle kadroya bakalım
- sokullu mehmet başa
- pargalı ibrahim paşa
- beylerbeyi ahmed paşa
- piri mehmed paşa
- barbaros hayretin paşa
- piri reis
- mimar sinan
vs.. vs
kanuni sultan süleyman tahta çıktığında hazine ağzına kadar doludur. osmanlı'yı yaptığı başarsız seferlerle ekonomik ve askeri olarak kayba uğratan, egosu yüzünden sürekli viyana'ya sefer yaparak her defasında bozguna uğrayan, kapitülasyon belasını osmanlı'nın başına saran, kendisinden sonra gelen padişahların da aynı yoldan gitmesine yol açan, tahta kalabilmek ve kişisel hırsları için oğullarını boğdurtan, ibrahim paşa gibi bir aydını öldürten egosu yüksek, kibirli esasında vasat bir adamdır.
zaten sırf bu adamın şehzade mustafa gibi yeniçerilerin ve saarayında çok sevdiği nitelikli bir adamı öldürtmesi yüzünden, osmanlı kaosa sürüklenmiş, duraklama sürecenin ilk adımları atılmış, kanuni sonrası gerçek anlamda padişah gelmemiştir.
süleyman dediğin adam, hürrem sultan'ın parmağında oynattığı saray entrikalarına devleti kurban ettiği dönemde hiç bir varlık gösteremeyerek olayları çözemeyen saf bir adamdır. süleyman sürekli yönlendirilen, heybete ve gösterişe çok önem vermesine rağmen vasat bir kişilğe ve vizyona sahip bir adamdır. kişisel inatları ve hırsları uğrana osmanlıyı heba etmiştir.
bu anlamda örneğin babası yavuz sultan selimle karşılaştırılamaz bile.
fransuva'ya yazdığı mektuplarda ben ki şuraların hükümdarı sultanım sen ki şu vilayetin valisi adamsın" şeklindeki mektubunda açıkça kibiri heybetinden başka bir hikmeti olmayan adam olduğunu anlıyoruz.
sırf gösteriş ve bencillik yüzünden viyana'ya düzenlenen ısrarlı seferler, ordunun perişan edilişi, ekonomik açıdan sıfıra indirilen bir devlet ve daha neler neler.
kanunu döneminde feth edilen esas kahramanları da o dönemin müthiş veziriazamlarıdır.( mohaç, belgrad vs)
kanuni sıkça söylendiği gibi ne bir strateji dahisi ne de muhteşem bir padişahtir. iyi bir kadrosu olan şanslı bir adamdır. buna rağmen bu şansı iyi kullanamamiştir.
arkasında tahta geçmek için beklemekten, anası ağlayan şehzade mustafa'yı en sonunda kendisi öldürtmüştür. çünkü sanıldığı gibi kanuni hiç sevilmeyen bir adamdı. aksine şehzade mustafa gerek sarayda gerekse yeni çeriler arasında çok sevilen bir insandı. hatta bu karliam osmanlı devletinin kendi halkı arasında bile tepkiyle karşılanmıştır.
şehzade mustafa hürrem sultan ve rüstem paşa'nın entrikalarına kurban gitmiştir. arkasından yakılan ağıtlar ve timsah gözyaşlarının anlamı yoktur.
son olarak şu fransuva'ya mektup yazarak orada dansı yasaklamazsan senin tepene binerim şeklinde bir söz etmesi tamamen palavradır. dinci çevrenin kanuni'yi ilahlaştırmak ne güzel ayarlar vermişiz avrupa'ya tatmini yaşamak için udyurduğu sayısız yalandan sadece biridir.
sözün özü kanuni sultan süleyman muhteşem falan değildir. zamanına göre çok yaşamış, bir türlü ölmeyen, kibirli, vahşi, gaddar, gösteriş budalası, egoları yüksek, kılıbık, vasat bir padişahtır.
elindeki müthiş imkanları ve harika kadroyu kullanamamış hatta onları öldürtmüştür. mimar sinan'ın böyle vahşi bir adamdan canını kurtardığına şükretmek gerek.
türkiye'de belli çevrelerin kanuni sultan süleyman'ı gereğinden de fazla abartması, adeta ilah haline getirmesinin altında cumhuriyet düşmanlığı yatmaktadır.
