ellerimizin değebildiği kadar yaşadığımız bu hayatta bazen, arsalar parselleyip dağıttığımız yüreğimizde, yeşil alanlar da olsun isteriz. birileri gelip aşk karşılığı kat çıksın isteriz yaşamımıza. tapumuz elimizde gideriz kapısına. oysa gaddar aşka bağlı çalışan arazi mafyası çoktan iş başı yapmıştır. arsalar da , söğütlükler de elinizde kalır. satıp çekip gitmek istersiziniz yüreğinizi. bırakmaz peşinizi. alışkındır sizin ısınıza. alışkındır sizin sessiz, ciğerden kopup gelen çığlıklarınıza. ve o an anlarsınız ki, tek ihtiyacınız olan, yüreğinizi birine emanet etmektir. biri tutmalıdır kalbinizden sizi. ve gideceğiniz yere, yağmalanacak yeni aşk arazilerine götürmelidir..
