neden-sonuç ilişkisinde, nedeni es geçip, sürekli sonuca ilişkin yapılan göndermeler, iki halkın sürtünmesinden oluşacak kıvılcımın yangına dönüşmesine ve bu yangını körükleyen rantçılara aman vermesine sebep olacaktır.
sorunu geçmişten, 1920-30 lardaki uygulamalardan -güneş-dil teorisi, türk tarih tezi gibi- günümüze doğru tahlil etmek, anlamlı olacaktır (bu tezleri, ulus-devlet yaratmak adına mazur göstermek, safdilliktir. buda ayrı bir tartışma konusu) 1930 lardan sonra kürtçe konuşmaya kesilen para cezaları, kürtlerin kendi isimlerini çocuklarına veremeyişleri, yüzlerce yıldır yaşadıkları şehirlerin, kasabaların, köylerin isimlerinin değiştirilmesi. türkülerini söyleyemeyişleri, bayramlarının yasaklanması ( newroz' un, mutasyon geçirip nevruz olması!) iller ve bölgeler bazında ayrılan payların azlığı ( die rakamlarından rahatlıkla ulaşılabilir) . diyarbakır cezaevinde yaşananlar! kürt yoktur, dağda yürüyen türklerin çıkardıkları sesle anılan türkler vardır gibi ret, inkar politikaları...
işte aklın sınırlarını zorlayan bu politikaları alt alta koyup topladığımızda karşımıza sorunun nedenleri çıkmakta. ama işin magazin, kolay kısmı olan, sonuç üzerinden serdar ortaç edasıyla çatal fırlatıp, sorunlu kürtler vardır demek, bu sorunu en hafifinden ti' ye alıp, olayın ciddiyetini kavrayamadan, vebal sahibi olmaktır .
sorun üç-beş kişi yada pkk ile ilgili değil, tam tersine sorunun nedenleri, bu kişileri ve pkk yi yaratmıştır! sorun bu ülkenin derdidir, sorunu abd' ye, ab' ye havale etmeden, bu ülkenin sınırları içerisinde demokratik yöntemlerle çözecek muhatapları bulmak hiçte zor değil! değilse, sorunu ısrarla şiddet sarmalına sarmak artık ateşin sadece düştüğü yeri yakmayacağı anlamına gelmektedir.
