nereden bakarsanız bakın caniliktir coğu zaman.insan kendini hep haklı görmeye meyleder intihar ederken bile bunun en alasını yaşar.ölmeyi hak etmez oysa hiç bir insan zira onu karnında bir bütün halinde dünyaya salan annesi bile tek başına hal sahibi olamaz bunda .yaşam kimseye kimse tarafından verilmemiş olduğu gibi kimsenin de buna kast edip alması haklı bir sebeple olamaz.knedimiz için bir ikinci şans olsa yalvaracağımız halde işlediğimiz şeylerden ötürü ,başkasına bunu tanımamak bazen kimilerinin övünç kayağı bile olabilir.insanlar ölmese ,kuşlar hep cıvıldasa gibi masallarda söylemiyorum elbet bazen zorunda kalınabilir.sadece şunu düşünmeli ya onun yerinde biz olsaydık farklı bir anneden ve babadan orada dünyaya gelseydik öldürülmeyi hak ettiğimize bizi kimse inandırabilir miydi?
