henüz abdestini yeni almış, iki rekat namaz kılmış, yatağın üzerinde açılmamış bir çükülata gibi duran zevcesi ile mübarek, revnekdâr, sürur ve huzur dolu bir cima saati yaşamak için bekleyen, abdest suyu sakallarından ara ara yere damlayan bir mümin, elbette aklında şlak şluk, şlap şlup, ooooh yyeeess gibi âdâba mugayır ihtiraslı düşünceleri barındırmıyor. o sadece bu nimet-i ilahî ile değişik mübarek ve müberra hâsılalar yaşama niyetinde. hayvanî düşüncelerden berî, pislik yumaklarından halâs olmuş, kopkoyu bir hacı misiyle bedenini latif bir kokuya büründürmüş halde artık muhabbet zamanı gelmiştir deyip iman kuvvetiyle girişir zevcesine.
