devşirme

entry41 galeri
    22.
  1. güzel bir jehan barbur şiiri.

    Alışmaya başlıyorum artık
    içimdeki her şeyin yeni yerine
    Bir salonun yüzünü değiştirir gibi
    Yerlerini değiştiriyorum alışkanlıklarımın

    Bağlılıklarımın

    Tutunduklarımı bırakmak ne tuhafmış ve ne müthiş
    Taş sokakta çırılçıplak kalmakmış benzeri.
    Soyulmuş değilim, soyunmuşum bu kez,
    Bilerek, isteyerek
    Evime giden merdivenleri çıkarken
    Dayanmıyorum artık tırabzanlara
    Yolda yürürken sevdiğimin elini bırakıyorum sıklıkla,
    Sigaralarımı artık büfeden kendim alıyorum ve saymıyorum kaç tane içtiğimi

    Bir; tabak yemek pişiriyorum her gece
    Yatağımdaki yastıkların tekinin kılıfını değiştiriyorum haftada bir
    Bir veriyorsam yine bir alıyorum
    Sevdiğim şarkıları ve sadece benim sevdiklerimi dinliyorum gece rakımı içerken

    Ve artık duble içmiyorum içkimi
    Tek, sek.

    Sevdiğime “sevgilim” demeyi bırakalı olmuş bir zaman
    Sevdiğimi bile söylemiyorum ve içimde tutuyorum tamlamalarımı
    Ve belki de sevemiyorumdur eskisi kadar, eskisi gibi, esirmişim gibi

    Çayıma ve kahveme attığım iki şekeri üçe çıkartıyorum
    Bıraktığım iki kiloyu bedenimde bir yerlere yeniden oturtuyorum
    Şarkıları sonuna kadar dinlemiyor hızlıca diğerine ve diğerine geçiyorum
    Doymayı unutuyorum

    Üşümekten korkmayı bırakmışım bile
    Sokaklardayım yine ve hep ve illa!
    ve soğuk olsa da hava, kapılarda içecek bir sigaram oluyor cebimde
    ve anahtarlarımı cebimde değil de çantamda saklıyorum artık

    efendim; diyerek açmıyorum telefonları
    Kimse efendim değil; öğreniyorum.
    Heyecanlanamıyorum çocukluğumdaki gibi
    Canlanamıyorum da

    Geç gidiyorum erken gidilmesi gereken yerlere
    Gerilerde kalarak izliyorum sevdiğim adamın şarkılarını
    Saçlarımı da açmıyorum eskisi kadar
    Ama yine de küçük bir çiçek tutturmayı ihmal etmiyorum üzerimde bir yerlere

    Kızmıyorum kimseye
    Anlıyorum,
    Çünkü biliyorum kendimdeki eksiği de
    Ve eksiğiyle seviyorum o her kimse

    Uzun cümleler kurmayı bırakamıyorum bir tek
    Anlattıklarım hala yorucu, hala dar
    Öğrenmem için vaktin gereğinin algısındayım
    Ve kapanamıyor bir türlü deli açık algılarım

    Yalanlar söylemeye yeni başlıyorum
    Her gün, çalışır gibi, alışır gibi,
    Yeni yalanlar uyduruyorum
    Ve inanmayı da elden bırakmıyorum

    Bir tek üzerimdeki kokuyu değiştiremiyorum
    Bir vazgeçemediği olmalıymış devşirmenin
    Bir mahfuzu
    Benim de seçtiğim,
    Kokum oluyor
    Hiç duyamadığım

    jehan Barbur
    0 ...