sözcüklerin gücünü hiçbirimiz inkâr edemez fakat bazen yetersiz oldukları herkesin kabulüdür. geçmişte yaşanmış olayların, belgelerin, kayıt altına alınması gereken bilgilerin yardımına ''kalem'' ve mısırlılar koşmuştur zira söz uçar yazı kalır.
bunların dışında duyguları ifade etmek için kullanılışı ise en çok ihtiyaç duyduğumuzdur. günlük, not defteri gibi araçlara yazmaya gönüllü olmadığımız anlarda bile karalanan bir kaç kelime aslında bir çok şeyi ifade eder, özellikle sembolistler için ; sonsuzluğa haykırılan çığlık gibidir.
bugün en güzel aşk şiirleri var ise dönemin şartlarından dolayı dile getirilemeyen sebeplerden doğmuştur. (bkz: sappho)
mektup.. ; anlatılınca değer kazanmayıp tarihin dipsiz kuyusuna savrulacak olan hikayeler kağıda geçirilmeseydi eğer ; bugün dillere destan olmuş aşk mektuplarını, romanları ve daha nicesinin tadından yetim olacaktık, goethe'yi kimse s*klemeyecekti.
kağıda dokunan kalem , kibritten daha çok yangın çıkarır..
