tek ama tek elle tutulan yanı görsellik , ve tek iddaası da bu olan film. film tamamen göze hitap eden, sanki anime tarzını andıran bir yapım. ne dramı, ne çok ahım şahım bir kurgusu, ne de senaryo bütünlüğü var bu filmde. ki ehemmiyeti burada ortaya çıkıyor, bu kadar eksikken bu film, nasıl bu kadar iyi olabiliyor? eh o da tarantino'nun mahareti der çekilirim. adam tek kozu olan görselliği - üstelik çokça absürd sahne olmasına rağmen- en iyi şekilde kullanmasını bilmiş vesselam.
