duygunun acıyla korunduğu dönüşümlü insan ağacı içeren demirkubuz eseri. uğur un zagor hariç bilinç faktörünü yitirmesiyle sıradanlaştığı ve duygu zincirindeki bekir i 0 ın altına indirgediği, "çevre" denileni yitirip rolleri kendi fedakarlık anlayışıyla değiştirdiği ucunun kader e uzanacağı yolculukta uğur un 1. tekil i olan zagor yüzünden çatışmalarının arkası kesilememekte. Yusuf ise yitirdiği aitlik kavramını çilem, bekir, uğur üçlüsüyle bulmakta. ardından çilem hariç aitliğini yine yitirmekte. karmaşa filmi evet, birazda yaşamın pis tarafından saflık arındırmaya çalışmak gibi. suç denilen kavram döngüde tamamıyla. sorumluluk paylaşılır mottolu ilerlemekteyken uğur un yusuf la gerçekleştirdiği bekir konuşmasında esasen bu sorumluluğu ve benzemeyi paylaşıyor gibi.
uğur: çok mu seviyorsun bekir abini?
yusuf: iyi insan, bana abilik yaptı.
uğur: iyi insandır köpek, "ama salaktır azcık. birşeye taktı mı takar."
uğur aslında kendini anlatır. bekir i kendine benzetebilmesiyle oluşmuştur "takıntı" hali.
bekir in nokta atışıyla yusuf devralır uğur için bekir in yerini. yani silik karakteri. x, y ne farkeder olgusuyla "aynı" yı yaşatır farklı kimliklere, ritüele dönüştürmüşçesine.
