o kadar kalabalığın içinde metroya binebilmek için en az 5 dakikalık yolu yürümeniz gereken yer. merdivenlerden aşağı inilir. sağ taraftan kestirme yolu kullanan çakallar olmakla beraber asıl girişi sola dönüncedir. karşınıza çıkan yürüyen merdiven aşağı inersiniz. bazıları sağda dururlar, bunlar işi veya acelesi olmayan kişilerdir. soldaki kişilerin yürümesi gerekir fakat bazen birkaç lavuk orada insanları bekletir. sonra akbil'i basmak için turnikelere yönlenmeniz gerekir. turnikelerde bile sıra görülmesi mümkündür. hele jeton alacaksanız, biraz daha zaman kaybedeceğiniz kesindir. geçtikten sonra bir yürüyen merdiven daha çıkar karşınıza. o parkuru da atladıktan sonra artık yürüyebilirsiniz dememi bekliyorsanız, yanılıyorsunuz. yürüme bandı vardır şimdi de karşınızda. yavaş yavaş yürüyenler, hatta hiç yürümeyen engelleri bir kez daha aşmak zorundasınızdır. banttan yürümemek isterseniz o sizin bileceğiniz iştir, ancak bant zevkli oluyor. * burayı da geçtikten sonra bir tane daha yürüyen merdiven vardır ki, akıllara zarardır. asıl heyecan burada başlar. çok uzundur. inen insanlarla binen arasında kalmak kafayı yemenize de yardımcı olabilir. orayı da atlattık rahat mıyız? hayır. daha metroya binmek için kalabalığın arasından makas yapmanız gerekecektir. ayakta beklemek zaten farzdır. oturmak bir lükse sahip olmak demektir burada. hatta o kalabalıkta metroda oturanların bacak kaslarının oldukça gelişmiş olduğu söylenirdi zamanında.
hedefinize vardığınızda,* '' dındın dın. gelecek istasyon, osmanbey.''. durmaz, '' next station is, (burada biraz bekler heyecan yaratır.) osmanbey.'' metro osmanbey'e vardığında ''dıttttt'' diye bir sesle kapılar açılır. sonra o kadın bir daha konuşur mikrofondan, '' osmanbey.''. kurtuldunuz mu? daha değil.
şimdi inerken bir de binmek isteyenlerin gazabına uğrarsınız. üstünüze üstünüze gelirler. moğollara benzerler. *. sonra bir uzun ve dik bir yürüyen merdiven daha çıkmak zorundasınızdır. yine bir merdiven sonra mutluluğa erişirsiniz. kısacık yolu, ömrünüz azalarak gelirsiniz.
dönerken de aynı şeylere maruz kalmak mümkündür. değişmeyen tek şey, o kadının sesidir. taksim'e gelmek üzereyken konuşmaya başlar,
''gelecek istasyon taksi. sayın yolcularımız, taksim bu yöndeki son istasyonumuzdur. kabataş'a gidecek yolcularımızın taksim- kabataş finükiler hattını kullanması gerekmektedir.'' bir de bu cümlenin ingilizcesini söyler ancak şu an onu yazacak değilim. *
son sözlerini tekrarlar o kadın. '' taksim.''.dııttt..
