adelet, mutluluk, barış, hoşgörü, sevgi, acı, intikam, coşku gibi bilimum insanı duyular ile algılanan bütün soyutsal kavramlar ve bunların manaları bir yaratım sonucu meydana gelmemiş, yalnızca evrenin insan ırkına bahşettiği donanımlar çerçevesinde bir anlam bulan şeylerdir.
her şey karşıtlığı sayesinde varlığını idame ettiriyor.
sobaya dokunmak kötüdür. çünkü elimizi yakar. ama eğer yakmasaydı "kötü" olmayacaktı.
halbuki bu eylemin gerçekten kötü olduğuna dair elde bilimsel bir düşünce ya da kanıt yoktur.
ve eğer soğuk olmasaydı sıcağın bir anlamı olmayacaktı. sıcak olmasaydı da zaten sıcak-soğuk diye bir şey olmayacaktı ki..
bu bağlamda adaletsizlik diye bir şey yoktur aslında tanrı'nın gözünde.
her şey bir hiçlikten doğduğu için ve tanrının da özü hiçlik olduğu için adaletsizliğin de tanrısal bir içeriği yoktur.
