hissedememek gibi.. mesela ki birisi gelmiş bütün sinirlerimi uyuşturmuş gibi.. hissedememekten farkı şu , üzülememek sadece eleme karşı duyulan bi özlem..
ben mesela bi senedir beri filan üzülemiyorum.. artık noldu ne bitti harikalar diyarı bilinçaltımda bilemem.. fakat üzülemiyorum..
insan bi ara kendinden ve insanlığından şüphe duyuyo.. mesela ki somalideki açlık , şehit haberleri , seller felaketler , komşumuzun sarhoş ve kendini döven kocası.. yani hiç biri üzemiyo beni.. lan diyorum üzül.. empati kur mesela.. ya senin başına gelseydi filan feşmekan.. fakat noluyo ? üzülemiyorum.. onun yerine bi enerjisizlik geliyo başıma..
yani mide ağrısı vericek kadar bi üzüntü değil sadece böyle cam açık uyumuşum sabah kalktığımda her yanım tutulmuş gibi bi ruh hali oluyo..
geçen gün sırf sinirim bozulsun diye , emre aydını cd çalara takıp gazetelerdeki bütün sinir bozucu haberleri okudum.. fakat netice : gülme tuttu..
yani şimdi geyik yaptığım sanılıcak ama ben üzülme yetimi kaybettim.. bi herşeye "aamaaan olucağına varır" deme hali , bi kendi hislerini tayin edememe.. her günüm , lan acaba bu olaya ne tepki vericem diye geçiyo..
en son delice üzüldüğüm zamanı anlatıyım , bu delilik tablosu iyice tamamlansın.. gece kardeşimin üstünü örtmeye gittim.. çoraplarından birisi biraz çıkar gibi olmuş.. böyle çorabın o ayağından hafif çıkmış hali bi masum geldi bana.. oturdum ağladım..
aman deli bu diyip geçmeyin.. sizin de başınıza gelebilir.. ne sevdiğiniz adamın başkasıyla çıkması ne ülkede ne için öldüğü belli olmayan şehitler ne bilmem nerdeki açlık ne konu komşu..hiç bişi sizi etkilemeyecek kadar hissizleşebilirisiniz..
tabii olay bu kadar değil.. vatan millet sakarya din min gibi şeyler de tatsız geliyo.. içim şişiyo bunları duyunca..
sonum ya hissizlikten olucak ya da linç edilicem bu gidişle :/
yani bilinçaltına atılmış bişi orda kalır.. üzüntü vermez.. sadece o ana tekrar gidilirse , o olayın rekasiyonu gözlenir.. o yüzden diğer yüzeysel acılar gibi aşılamaz.. bu durumdan bakarsak , benim bütün acılarım bilinçaltıma gitmiş..
o may gad :/
büdüt : hala daha içimden bi ses "normal bi insan olsan buna üzülmen gerekirdi" diyosa bence umut vardır :/ umutluyum kendimden.. ben de üzülücem bi gün..
