2005.
-
yapışkan durum.
ya sen bi' defolup gitsene,
çocukluğumda geldin yanıma bu şuna o ona bu buna...
+ben
-nah sana
sorun bendeydi galiba tanımlanamayan sorun
sonra konuk olmaya başladım acaba herkes mükkemmel miydi?
pek mükemmel değildi bunu;
ağlayan aşıklardan anladım. birbirinin ardından büyükbaş hayvan isimleri kullandılar
neyse yalnızlık bir ara gider gibi oldun
biri benimdi artık ben de onun.
dünya tersine döndü sanki (mutluluktan değil)
sokaktaki kedinin bile gözü vardı aşkımda
ufacık mutlu bir yuvaydı
öyle sanmışım
çok geçmeden uçtu gitti bakakaldım tutamadım.
sonra sen tekrar geldin yalnızlık
anladım biz senle birbirimizi çekiyoruz
ve potansiyel sevgilinin;
siyah gözlerine baksam hayatım kararırdı.
yalnızlık
istemediğim halde yanımda bu kadar kalan hiç bir şey olmadı.
gitme o zaman beni dinlemiyorsun madem
hep benle kal.
kalmazsan adam değilsin yalnızlık.
yazarım yine sana bu başlıktan.
