bir zamanlar damaklısını kullandığım, sonucunda telaffuzumun "sen göçmen misin?", "yurt dışında mı kaldın" şeklindeki sorulara yol açacak şekilde bozulduğu(s ve r'ler) şeysi, aparat. sonra çokça düzeldi.
neyse konu o değil. ben o sıralar 17 yaşındayım. lise bitmiş, aileye inat, kendini gösterme çabasıyla bir ofise çalışmaya girdim tel ve çay işlerine. kırılmasın deyu da bu damaklı teli altın kutular olur, plastik beyaz, karedir. ona koydum. çünkü bir öncekini götümle üzerine oturmak suretiyle çatırt diye kırmıştım. yok götüm öyle çok kocaman değildi o zamanlar, neyse ikincisi de kırılmasın deyu koydum bu kutuya. çıkarken iş yerinde, çekmecede unutmuşum. o çekmecelerde para vs. de saklanıyordu. sen ertesi gün, gel bak gör ki kutu yok! onun yapılması o zamanlar 1-2 ayı buluyor, tekrar ölçü alınıyor, alçıdan sizin çene ve dişlerinizin tıpkısı bir korkunç şey hazırlanıyor, çileler çileler. salağın biri, sadece salak değil hırsız da aynı zamanda, benim kutuyu içinde kıymetli mücevher falan var sanıp çalmış! çalmış diyemiyorum, almış, onu bunu değil de en çok kutuyu açtığındaki yüz ifadesini merak ediyorum.
böylece 2. damaklı tel de mefta oldu. hastaneleri pek sevdiğimden, 3. nü yaptırmaya gayet tabi gitmedim. dişlerim mi? yandaki kurtumsu dişler biraz tepede, terasımsı takılıyorlar hepsi bu.
