rosebud, rosebud, rosebud..... Film çözüldüğünü zannedildiği bir imge etrafında dönmesine rağmen ki(aynı zamanda bir plot elementm olmakla birlikte ilgiyi canlı tutar]rosebud'a dair yapılan yorum ve aşırı-yorum filmi freudian bire epigrama indirgemekten başka hiçbir işe yaramaz.[bir filmi yorumlamak bu kadar basit mi?] bunun için görüntüye değil görünenin ardındakine dikkat etmek gerekir. bu yüzden rosebud hakkındaki yapılan tüm spekülasyonlar koca bir hiçten ibarettir. filmi hafife almaktan başka hiçbir işe yaramaz.
bununla birlikte filmin en az 5 bakış açısından gördüğümüz kadarıyla kane'e dair mutlak bir imge yaratması da söz konusu değildir. çünkü hemen hemen kane hakkında fikir bildirenlerin bir çoğu hem kendi bakış açıları ile sınırlandırmışlardır hem de sinematik metnin belirsizliğini artırmaktan başka hiçbir şey yapmaz[belirsizlik bir noktada zenginliktir]. ve belirli noktada bu bakış açıları birbirine mütenakızdır. bu yüzden burada iş seyirciye düşer. bu anlam sonsuzluğu ve seyirci tarafından üretilen anlam ve metnin zenginliği ise kane'in aynadaki sonsuz imgeleri tarafından telmih edilir. bu aynalardan sadece kane geçmez, bakış açıları ile şekillenen kane'ler, gazeteci kane'ler, politikacı kane'ler ve aşık kane'ler, spekülatör kane'ler geçer ve bu geçişten sonra aynada kalan ise koca bir hiçtir.
