sevgili melis,
anlıyorum son günlerde çok zor günler geçirdin. hiçbir şey istediğin gibi olmadı. haklısın zor oldu senin için. biz seni anlayamadık haklısın.
durmadın galatasaraya saldırdın. "ne acı koydu real madrid" dedin. sustuk, baktık öylece. yine durmadın "beşiktaş'a neden bir şey olmadı" dedin. üstüne gitmedik. "trabzon niye şampiyonlar ligine gidiyor" dedin. güldürdün. "bizi küme düşürün" dedin. eh yeter artık bi sus amk.
sen öncelikle kendi haline bak. acınacak haldesin. kim düşürdü bu hallere seni? kim yaptı bunları? sen gidip onlara saldırsana. hani çok güçlüydün? hani 17 takıma karşı oynuyordun? oynuyordun ya hani bas bas bağırıyordun. ne oldu şimdi? yok mu kimse yanında?
cumhuriyetini ilan etmiştin? hani kur kendi mahkemelerini, al yanına arkadaşlarını. yok mu hiç seni sevip sayan insanlar? yok mu arkadaşların?
bunların nedeni ne biliyor musun? bütün nedeni sensin. herkesi kendine düşman ettin. kendini ayrı gördün herkesten. al işte, sonucu bu. kimse olmaz yanında. buyur şimdi tek başına çık bu işin içinden. ya da kaç kurtul, en güzeli o. kaç kurtul ki senin azıcık kalan şerefini de küme düşürerek harcamasınlar.
ağlama melis, sakın ağlama. bunların nedeni sensin.
