insan olan hiç kimse, masum bir insanı öldürecek potansiyeldeki bir katilin ölümüne üzülmez. bu, bu kadar basittir.
üzülen yaratıklar yok mu? var. o da, dağdaki soytarının şehirdeki ruh ikizidir. orospu çocuğudur. o insanlıktan nasibini almamış, öldürmek amaçlı dağa çıkan bir soytarının ölümüne üzülmemeyi vicdansızlık olarak lanse eden bir piçtir. ve o, öldürenlerin yanında olduğu halde vicdandan, insanlıktan bahseden bir demagogtur.
