tuhaf duygular içerisinde okunan gazete. mesela bir ilhan selçuk u, cüneyt arcayürek i okuyorsunuz, ''helal olsun adamlara nasıl ulusal çıkarlarımızı savunuyorlar'' diye düşünüyorsunuz ama öbür taraftan bir haber gözünüze çarpıyor ''solcu öğrencilere faşist saldırı'' halbuki pkk lıların türk öğrencilere saldırması haberini sevgili cumhuriyet muhabirleri tam tersi faşistlerin* saldırganlığı olarak veriyor. usta analist, değerli yorumcu mustafa balbay ın bir yazısını okuyorsunuz, ülkemizin üzerine oynanan oyunlar apaçık anlatılıyor ama öbür taraftan oral çalışlar ın anti-milliyetçi yazıları, ermeni soykırımı tezleri, yok efendim ''tecrite hayır'' haberleri canınızı sıkıyor. bunun adına kimileri çok seslilik, düşünce özgürlüğü diyebilir, kısmen doğrudur da. ama her yayın organının net bir çizgisi, bir duruşu olmalı artık ülkemizde. çünkü eskisi gibi karışık değil işler, saflar gayet belirgin. ya ab yanlısı, ikinci cumhuriyetçi, liberal, kürtçü, şeriatçı olanların safında olacaksın ya da kemalist, milliyetçi-ulusalcı, tam bağımsızlıkçı, ab'ye, abd'ye hayır diyen türk halkının safında. ikisi birarada yürümez, özetle hem kemalist hem liberal, hem ab'ci, hem milliyetçi olunmaz. olunamaz.
