Tamamen gereksiz bir dayatma olmakla birlikte iddia ediyorum çoğu insanın matematikle bir türlü barışamamasının sebebidir. Malum insan daha hayatının en dertsiz, tasasız günlerindeyken gerek öğretmen, gerekse çevrenin devamlı 8 kere 5'in veya 6 kere 7'nin kaç olduğu sorusuna maruz kalır. Ezberlemektense çeşitli oyunlarla eğlenceli hale getirilerek beyne nakşedilse matematiği sevebilirdi herkes. En dertsiz günlerimdeki ilk dertlerimdendir bu çarpım tablosu. Hala 8-9 yaşlarındaki bir çocuğa yanımda kerrat cetveli sual edildiğinde gerilir, sinirlenirim. Bir nevi bilinçaltımın yarasıdır.
