adeta barnebau stadyumundasınızdır. yaş en fazla 5 tabi rakip güçlü. onun yaşı 13.
kanepenin sol ayağı ile orta ayağı arasındaki yer kalenizdir. 10 da devre 20 de biter. abi ise karşıdaki televizyon masasını kale yapmıştır.
çok sıkı bir maç başlar, bilinen tüm futbolcuların ismi söylenerek saldırılır. tekme tokat havada uçuşur, sahadan kemik sesleri gelmektedir. ayrıca kanepenin bir tarafına oturan anne, bir ayağı ile de kalecilik görevini yerine getirmektedir.
durup durup kural uydurursunuz, kendi kalenize gol atıp "kendi kalesine atılan sayılmaz" dersiniz, sonra başlar gıcık abi kendi kalesine yirmibeş tane gol atar. elle kurtarırsınız bir golü, "elle oynamak serbest" dersiniz. abi adeta taffarel mübarek her topu eliyle tutuyo.
Sonra arada bir tekmeleriniz abinize çarptığında, parmaklarınız acır, abiniz birden "sağlık görevlileri sahaya iniyor" diyerek gelir, ağlayan kardeşinin tüm parmaklarını çıtlatır, bağırtır. hırslandırır geri ayağa kaldırır.
ikinci yarıda ise, rakip kale büyümüştür. kanepenin sol ayağı ile sağ ayağı arası!
sizin ise kalenizin üst tarafını tutan bir masa örtüsü.
Tüm bunların oynandığı bir adet, karpuz dilimi desenli balondan hallice top vardır.her akşam maç bittiğinde ise kırılan sürahiler, bardaklar, yıkılan soba boruları, ama galibiyetin haklı gururu doludur o salonda.
