küçükken kapıldığım bir hastalığa verdiğim tepki.
anlatmaya çalışayım...
önce herşey normal gider kendi halinde ve bir nesneye odaklanırsın. uzakta tv yada bir pencere...
başın dönmeye başlar yavaş yavaş ve nesne de küçülmeye başlar beyninde. nesne küçülür, alan genişler...
ve etrafındaki sesler yerini beyinden gelen tiz bir yansımaya bırakır.
film değildir hissettiklerin, kurtulmaya çalışırsın olmaz.
yorgun düşer beynin ve gözlerin kısılır yavaş yavaş...
bir olur, iki olur anlatmaya çalışırsın ama anlamaz ailen. hastaneye götürür sonra apar topar.
doktor bakar ve çıkarır beni odadan, pederle görüşür.
hemen eve getirip soğuk suyla duş aldırırlar bana.
aldığım duşla havale olayını teğet geçtiğim, beyne aşırı yükleme yapınca oluşan bir durummuş.
edit: merak ediyorum, acaba daha önce böyle birşeyi yaşayan var mı?