apartman yaşantısında vazgeçilmesi mümkün olmayan hede. özellikle 10 daire olup da, her hanede 4 kişi olduğu düşünülürse, çarpılınca ortaya çıkan kişi sayısını kalkıp da, ''kapının önüne ayakkabılarını çıkartma, iğrenç bir görüntü oluşturuyor'' denmesi pek de mantıklı bir olay değildir; zira her nasıl çok sevilen bir filmi 10 kişiye izlettirip de, 9'una beğendirip, 1'ine beğendiremiyorsanız, bu olay da aynı durumdur...
bir de belki de ölünün arkasından elzem görülen ama, oldukça hazin olan ananedir... örneğin komşu ya da yakın bir akraba ölümünde, onun ölüm haberini almış olsanız bile, ölen kişinin arkasından bir de bakarsınız apartmanın dışına konumuş ayakkabıları. baştan pek bir anlam veremesiniz de, sonradan dertli dertli ''vay be daha iki gün önce 'x' abi giyiyodu bu ayakkabıları, camiden çıkarken görmüştüm'' diyebilirsiniz; hayatın bir parçası olabilen bir durumdur. hele hele çok çok yakın bir kişinin (bkz: dayı), (bkz: dede) ayakkabılarının kapı önüne konması size buyur edildiyse, durum daha da vahim bir hal alır... birlikte yürüdüğünüz, çeşitli yerlere gittiğiniz kişinin ayakkabıları, farklı bir amaç ışığında evin önünde bulunacaktır... ne kadar da vahimdir...
