cesur yeni dünya'dan sonraki eseridir. roman dikkatlice okunduğunda hegel'in tarih felsefesinin başaşağı çevrilmiş şeklininin romanın ana konusu olduğu görülecektir. lakin bu romanda tanrı yerine şeytan konulmuştur. zaten bu olgu'da roman içersinde tinin fenomenolojisine dair şiirsel bir yergiyi de içermesi ile oldukça hissedilebilir bir durumdadır.
