yakın zamanda mp3 arşivimde bulduğum no doubt albümlerinde kaybolurken bana "vay anasını arkadaş ! bu hatun da 42 yaşına geldi !" dedirten; hemen akabinde de yaşlanmanın bireysel değil kitlesel bir mevzu olmasından kelli kendisiyle birlikte benim de hafiften yaşlandığımı fark etmeme yardımcı olarak beni türlü türlü düşüncelere gark eden hatun kişi...
teenage zamanlarını punk kafasında yaşayan her insan o dönemlerde bu ablanın hastasıydı yahu. şimdi o kitlenin büyük bir kısmı büyüdü. kocaman, sıkıcı adamlar oldu. böyle takım elbise falan giyiyorlar hatta...
özetle biz bozduk ama o bozmadı yani...
subjektif dipnot: ayrıca kendisi hakkaten çekici ve karizmatik bulduğum tek sarışındır. ha muhtemelen o saçlar boya ama o da apayrı bi konu...
