birçok perspektiften 21 yaşında olmayı okuyabiliriz. benim açımdan, 4 tane yaşıtımın şu an türkiye'nin reyting bombası dizilerinde oynuyor olmaları ve hepsiyle bir bağımın olması. ve benim bu yaşımda, o arkadaşlarımın/tanıdıklarımın binde birini kazanamam veya kazanacak olamamam da bir gerçek. onlar gibi olamadığımdan kendi kulvarımda her şeyin en başındayım.
ne kadar teselli etseniz de, kötülerle, fakirlikle, başkalarının başarısızlığıyla gönlünüzü ferah tutmaya çalışsanızda fayda etmez. 21 yaşında kariyerinin zirvesinde insanlar da var çünkü. ki 17 yaşında üniversiteye gitme devri vardı. onu bile kaçırdığımdan üniversite 2'deyim. (öss mağduru)
yani benim açımdan 21 bir başlangıç ya da zaten bitiş. insanlar bitirdi o senin hayallerini çoktan elde etti. teknosa'da grandprix oyunlarını becerememk gibi, arkadaki arabalar çoktan tur bindirdi sana.
insanlar çok uzun yıllar yaşar ama, en verimli yaşlarının 16 ile 20 yaş arası olduklarını bilmez.
bu yaşlarda ne gelecek kaygısı o kadar ağırdır, ne de hayata karşı prensipleriniz ve kırmızı çizgileriniz bu kadar fazladıdır.
21 de o zamanın sonu, 30'a giden sürecin başıdır sanırsam.
