enrico macias'ın dünyaca tanınmasını sağlayan şarkıdır. cezayir'den sürgüne gönderildiği vakit yazmıştır.
j'ai quitté mon pays, j'ai quitté ma maison
ma vie, ma triste vie se traîne sans raison
j'ai quitté mon soleil, j'ai quitté ma mer bleue
leurs souvenirs se reveillent bien après mon adieu
soleil, soleil de mon pays perdu
des villes blanches que j'aimais,
des filles que j'ai jadis connu
j'ai quitté une amie, je vois encore ses yeux
ses yeux mouillés de pluie, de la pluie de l'adieu
je revois son sourire si près de mon visage
ıl faisait resplendir les soirs de mon village
mais du bord du bateau qui m'éloignait du quai
une chaîne dans l'eau a claqué comme un fou
j'ai longtemps regardé ses yeux bleus qui fuillaient
la mer les a noyé dans le flot du regret
türkçesi "elveda ülkem" olarak düşünülürse sözleri de şöyle çevrilebilir.
güneşimi terkettim, terkettim mavi denizimi
hatıraları uyanıyor veda edişimden çok sonra bile
güneş, kaybolan ülkemin güneşi
sevdiğim beyaz şehirler
bir zamanlar tanıdığım kızlar
bir arkadaşı terkettim, hala görürüm gözlerini
yağmurdan, veda yağmurundan ıslanan gözlerini,
onun gülüşünü tekrar görüyorum yüzüme bu kadar yakın
gülüşü ışıldatırdı köyümün akşamlarını
ama beni limandan uzaklaştıran geminin güvertesinden uzanan bir zincir çılgın gibi şıngırdadı suda
uzun süre bakakaldım onun gittikçe uzaklaşan mavi gözlerine
deniz silip attı onları pişmanlığın, ayrılığın dalgasında
ayrıca şarkıda tek gitar vardır, onu da enrico macias ya da orjinal adıyla gaston ghrenassia çalmıştır. dinlenilesi, tavsiye edilesidir.
