isimlerle hitap etmek; karşıdaki insanın ne derece önemli bir kısımda olduğunu kanıtlar. zira, insanlar sadece etkilendiği kişilerin isimlerini unutmazlar. etkilenmediğin insanın adını unutmak da doğal olduğu kadar, kötüdür.
mesela ben, isimle hitap etmenin her zaman önemli olduğunu vurgularım. ama insanın kafası ne kadar dolu olursa o kadar da unutma kat sayısı artıyor haliyle. biyonik veya mekanik değiliz, programlama desteği ile yaşamıyoruz. şu ufak çip midir nedir? onlar bir çıksın da, taktıracam ense köküme efendim* ilk programım da isim rehberi olacak. yüzleri analiz edip belleğe kaydedip altına isim eklenecek. oohh mis. önemli şeyler bunlar.
ben ismimin unutulmasına, yanlış telaffuz edilmesine alışmış olsam da aynı hatalara düşmeyi sevmiyorum. insan ilişkilerinden baş kurallardan biri de insanlara isimlerini hatırladığına dair sinyaller göndermektir. sürekli atlansa bile, detayda gizli olan bir kuraldır. hoş, isminin unutulması kimsenin hoşuna gitmez. akıla şöyle bir şey düşüyor 'lan o kadar değersiz miyim ki? insanlar adımı unutuyor' oluyor yani, olmuyor değil.
