ikinci kez osmanlı devleti'ni seçerek daha mantıklı kararlarla yeniden başladığım oyun. tanım faslını geçtiğimize göre gelgelelim oyunumuza. yazarlardan sadaeke'nin yardımı çok dokundu. sağolsun.
amacım akıllı kararlarla fetih yaparak casus belli yani savaş sebebi olmadan bir ülkeye saldırmamaktı. bunun içinde önce komşum olan karamanoğulları* ve candaroğulları* ile ittifak kurmaya çalıştım. ikisi de yanaşmadı tabi ki.
biraz vakit geçince burnuma savaş kokuları gelmeye başladı. pontus, bizans ve vasilya ile bir olup candaroğulları'na saldırdı. toprağı işgal altında iken ittifaklık önerdim yine kabul etmedi. taki 15 bin kişilik düşman ordusu başkentini kuşatana kadar. hemen ittifaklığı kabul edip yardım istedi. benim için bulunmaz bir fırsattı beklediğim savaş sebebi oluşunca direkt daldım ben bunlara. pontusu geri püskürtüp candarın desteği ile trabzonu işgal ettim. tek şehri düşünce kıvama geldi yumuşadı pontus efendi. ona reddedemeyeceği bir teklif sundum. bizans ve vasilya ile olan anlaşmalarını fesh edecek yıllık gelirinin yarısı benim olacak aynı zamanda vassalığım altında askeri yardımıma koşacaktı. ayrıca hak iddia ettiği topraklardan vazgeçecekti. bu ağır koşulları kabul etti.
pontus'a uyguladığım bu diplomatik zafer sonrası bizans bir barış teklifi sunarak pontus'un vassallığını bitirmemi ayrıca 500 küsur düka tazminat ödememi istedi. tabi ki dötümle güldüm. karşılarında adını güçlü ordusundan alan yıldırım bayezid vardı. ret cevabına karşılık bizans adana'yı işgal edip ramazanoğulları beyliğine son verince büyük tehlike korkusuyla karamanoğulları ve dulkadiroğulları bana yanaştı. askeri birlik sağlayıp bizans'ı önce adana'dan dışarı attık. tabi bu arada adana karamanoğullarına geçiverdi.
ben bizans'la uğraşırken vasilya boş durmamış balkanların en kuzey doğusunda yer alan şehrim silistre'yi işgal etti. bunun üzerine balkanlardaki vassallarım sırbistan ve bosna vasilya'nın şehirleri işgal edip silistre'nin kuşatmasına son verdi. karaman, candar, dulkadir, bosna ve sırbistan'ın desteği ile istanbul düşmüş mora'ya gönderdiğim sultan bayezid bizans'ı devirmişti. pontus'a sunduğum ağır koşulların aynısını bizans ve vasilya'ya da sundum onlara sadece tek bir şehir bıraktım.
tam savaşlar bitti diye sevinirken altın orda devleti* savaş ilan etti. balkanlardaki şehrim silistre aynı zamanda altınorda topraklarıyla komşu olduğundan hemen bir ordu gönderip bu şehri aldım. diplomatik yollarda işgal toprağını isteyemiyorsunuz moğollardan çünkü adamlar göçebe. bu nedenle komşu sınırı olduğu için kolonist gönderip fethedilen toprağı kendi toprağınıza katabiliyorsunuz. moğolları öylesine kızdırdım ki vasilya sırp bosna bizans pontus ve 5 bin kişilik piyade ve süvari karışımı osmanlı askeri ile beraber 15 bin kişilik ordum olası bir saldırıya karşı kolonileştirip anavatana bağladığım bu şehirde beklemeye koyuldu. oynadığım tüm sıra ve harita tabanlı oyunlar içerisinde bana duygu seli yaşatan o sahne işte bu noktada cereyan etti.
35 bin kişilik altın orda ordusu beklenen saldırı yapmış bu direnişe daha fazla dayanamayan tüm vassal devletlerin desteği geri çekilmişken üzerine birde 25 bin kişilik destek gelince 60 bin kişinin karşısında 3 bin kişilik askerimle kalakaldım. başlarında yetenekli bir kumandan vardı ve geri çekilmek yerine askerimin moralleri çok çok yüksekti kanının son damlasına değin savaşıyorlardı. son bir gayretle üsküp'te isyanları bastırması için ürettiğim 4 bin yeniçeri ve bin topçuyu destek amacıyla gönderdim. işte ne olduysa bundan sonra oldu. 8 bin kişilik ordumdan geriye 500 top 3 bin yeniçeri piyade süvari karışımı asker kaldı ve yüksek moralli bu askerlerin canla başla dövüşmesiyle o koca orduyu parça parça satırla böldüm resmen. 30 bin kişi kalınca moralleri çöküp geri çekildiler.
bu millet gerçekten savaşmak ve büyük zaferler kazanmak için yaratılmış ben bunu öğrendim. böylesine şanlı bir milletiz. vallahi duygulandım lan. bu oyunu oynayın oynatın derim.
