fizik dersinde en arka sırada oturuyorum. sanırım konumuz magnetizma idi. iş güzar fizikçi iştahla ders anlatmaya çalışıyor. konuyu önceden çalıştığım için arka sırada kütüphaneden aldığım favori sayım olan eski bir bilim teknik dergisinden karadelikleri karıştırıyorum.
neyse hocamız, "bu teoremi ben buldum çocuklar" diye bir teorem şirinliyor tahtaya. dikkatleri üzerine çekiyor. hocanın yalakaları başlar icraata koyulmaya, hocamız şiştikçe şişer.
"bu teoremi şu yöntemle buldum." ardından bir ispat yapıştırır kendince. bu adama götürdüğüm soruları kendim çözdüğümden, dersine önceden çalışırdım, onun anlatmasını beklemezdim.
derken, "ulan! ben bunu hatırlıyorum..." dedim. bi şekilde hatırlıyordum çünkü. ders kitabını açıp karıştırdım anında, yok! hoca ispat yapıyor, sınıf çalkalanıyor, alkışlar filan ardı ardına... bilenler bilir turan yayınlarının kitaplarını. eski sınav sistemine yönelik, epeyce kazık yayındır. kaş yoldurur adama bu kitaplar. açtım turan fiziği, konuya geldim. teorem ispatıyla beraber karşımda kabak gibi.
alkışlar kesildi;
- hocam! siz bulmuştunuz değil mi?
- evet...
kitabı kaldırıp havaya...
- kitaptan mı buldunuz? ispatı da var.
