seni hale seviyorum evet lanet olsun bana ki sana hala ilk günkü gibi aşığım. niye unutamıyorum ki seni ben, ne var sende, neyine vuruldum ben senin bu kadar anlamıyorum, anlayamıyorum. o güzel gözlerine mi, utnınca kıpkırmızı olan yanaklarına mı, incecik beline mi, serçe gibi ufacık olan ellerine mi, kalem kaşlarına mı, altın sarısı saçlarına mı, buğday tenine mi, gül yaprağı misali dudaklarına mı?.. nasıl bi şey bu böyleki bütün vücudum bana isyan ediyor, senden kalan hiçbir şeyi silmeme, atmama, unutmama izin vermiyor.
olmaz ama olmaz. şimdi kapıyı çalsan, o masum güzelliğinle, incecik sesinle ben geldim desen olur mu zannediyorsun? olmaz. almam seni tekrar içeri, dinlemem o yalanlarını, bakmam o yılan gibi gözlerine... niye biliyor musun? tekrar alırsam seni içeri ben ölürüm. neden mi? ne bıraktın ki sen bana sade bi gururdan başka. eğer bu sefer onuda alırsan ben ölürüm! belki senin aşkınla gireceğim mezara, belki ömrüm boyunca seni düşüneceğim, belki bi daha asla sevemeyeceğim, belki bi daha hiç bi kadına sana baktığım gibi bakamayacağım. ama olmaz.
