geçen gün yolda yürüyorum her zamanki gibi, bir baktım abiii abiii diye sesleniyor, dedim noldu, dedi abii çok sıkışığım bu aralar bir 100 tl borç verir misin. dedim peki, seni mi kıracağım. benim de zor zamanlarımdı o aralar ama olsun maksat muhtacın yardımına koşmak. çıkardım cebimden 100 tl'yi verdim kendisine, bir mutlu oldu ki sormayın, yüzündeki sevinci görünce bir mutlu oldum ki anlatamam. sonra bir kaç gün sonra ortak bir tanıdığımdan haberini aldım, meğerse bu paraları iddaa'da yiyormuş, o an biraz incindim tabi, sigaramı yaktım uzaklara baktım öylece...
