turuncu turuncu yüzdüklerine bakmayınız, ne şeytandır onlaaar!! bunu anlamam epey sürdü, 5 leşim var. *
ne kadar yem versem yiyordu, doymadı sanıyordum bende... normal bir balığın üç katı yedi ve beni zarara soktu. birgün fazla kaçmış, öldü.
dokuz ay yaşadı, çok sevmiştim. duygusal bir bağımız olmuştu artık, gerçi her gördüğümde kendimi tekrar tanıtıyordum. unutuyordu salak. hatta 4 saniyede bir adımı söylediğim bile oldu... bir deniz kabuğu attım suyuna, öldü.
bu kez iki tane almıştım. yanında bir de siyah balık vardı, teleskop balığıydı sanırım. öpücük atıp duruyordu ya da dudaklarını öne doğru çıkarıp sapıklık yapıyordu. iki gün sonra siyah balık öldü, bizim japon onun kuyruğunu yemiş, hayvan. onu da kedi yedi, ölmüştür heralde.
komşunun balığıyla hiç görüşmedi, erkek arkadaşımın balığını da görmedi ömründe; çünkü ne erkek arkadaşım ne balığı var... nasılsa hamile kalmış, bi sürü yavrusu oldu, öldüler. o da acısına dayanamadı, öldü.
her seferinde aynısı olmuştu, ve her ölen balığımın ardından ağlamıştım. annem almamı istemiyordu çünkü öleceğini ve ağlayacağımı biliyordu. ama aldım, getirdim. ama turuncu bedeni üstünde dalmaçyalı köpek gibin benekler vardı, neyse... ertesi sabah onu akvaryumunda nalları dikmiş bulduk. hastalıklıymış, öldü.
