bir makinaya bagli olarak yasamak, yasamaya calismak. her gun yetersiz ya da eksik bir organiniz yuzunden tarifsiz acilar cekmek, hayati hayat olarak degil de sadece hayatta kalabilmek icin yasamak.
malesef kendi basina gelmeyince * bir vurdum duymazlik, adam sendecilik yaparak umursamamazlik. baska aciklamasi yok. * degil bir bobreginizi caninizi bile vermeye hazir oldugunuz annenizin, kardesinizin, arkadasinizin, sevdiginizin acilar icinde kivranmasi gozununuzun onunde eriyip gitmesi en acisi "caresi olmasi" ama sizin caresiz olmaniz.
kelimelerin yetersiz oldugu durumlar dan birisi "organ bagisi" sadece kisinin insancil duygularina kalmis. elbette; kimseyi suclamak, kisilerin vicdan muhasebesini yapmak bana dusmez. boyle bir luksum de olamaz. kendine gore dogrulari yuzunden kabul etmemesi kesinlikle kisinin kendi karari, bunu tartismak bile sacma.
ama;
yine de bir dusunun sadece. her sabah bir umut ile uyuyanan, kucucuk cocuklari, anneleri, babalari dusunun.
