sartre'ningüzel bir sözüdür.
sartre size dayatılan, yaşamaya zorlandığınız kaderi, toplumun kokuşmuş sistemini, dar kafalarını, baskıları olduğu gibi kabul edip kendi kişiliğinizden vazgeçmek yerine o kaderi yaşamamayı seçmenin kaçmak değil karşı çıkmak olduğunu anlattığı sözüdür.
bu söz hadi herkes intihar etsin gibi bir manaya gelmez. intihara özendirme gibi bir amacı da yoktur.
bu söz kokuşmuş bir tutsak yaşamın, sana ait olmayan başkalarının çizdiği kaderi kabul etmenin intihar etmekten daha değerli olmadığını anlatır.
