sözle anlatılmayacak kadar büyük bir mevzudur savaş. insanlığın içler acısı halidir.
neyse ki toplum olarak üstesinden kolayca gelecek bir yapımız var. "hepsini vur"mak içimize yeterince işlemiştir. söz konusu savaşta elimize verilecek her türlü delici ve kesici aleti insan ırkınsdan beklenemeyecek bir ustalıkla neredeyse işkence aletine çevirmek gibi bir yeteneğimiz vardır. her türlü zehire de silah olarak bakmak gibi müthiş bir özelliği olan bir millet bununla gurur duymalıdır hatta. şöyledir ki savaş esnasında psikolojisi yerle bir olan nice insanı sadece içgüdüleri kurtarabilmektedir.
zannetmiyorum ki savaş esnasında adam öldürdükten sonra sinir krizlerine girip günlerce gecelerce uyuyamaylım. zira savaş çıksa çok da rahat kesip doğrayıp hayatıma devam edebileceğimi düşünüyorum. bunu sen de yapabilirsin, o da, şu da. bence mutlu bile olabilirsiniz.
