hatun...
kelimenin manası bu topraklarda; osmanlı'da, türk yurdunda hane'lerde yaşandı.
hatun...
ondan nida duyulduğunda her bir kimse irkilerek dinlerdi, sözleri en üst raddede kâl'e alınırdı.
bey... dediğini 'bey' yapan o idi. nesillerin kaynağı idi.
yalnız neslin değil devletlerin temelini ailede atarlardı.
nazenin mürebbiye idiler.
timsal-i edeb idi.
kendisine en çok yakışan edeb o idi.
önünde beyler eğilirdi.
yolundan beyler çekilirdi.
gerçekten bir döneminde müslüman dünyasının 'hatun'; büyük bir mihmandardı.
bey'lerin bey olduğu demlerde...
abazan kelimesi ile birlikte anılması yerinde değil bu hâli ile...
