yıkılması, kırılıp dökülmesi şaşırtıcı olmayan olay.
daha önceden de bunlara aşinayız zaten. ruhi suya da yapmışlardı.
onun da aydınlığını, çağdaş insanların içlerinde yaktığı o sönmeyen ateşi söndürmeye çalıştılar.
onlar bunu yaparak yüceldiğini zannederken, sürekli kaybettiklerini anlayamıyorlar.
olması gereken oldu, mezar parçalandı. çünkü can yücel ve diğer nice gerçek sanatçılarımızın aydınlık fikirlerine katlanamazlar.
bu ülke bu yöneticilerle, bu yobaz, hayata at gözlükleriyle bakan, dar düşünceli insanlarla yönetilmeye devam ederse, can yüceli mezardan çıkarıp, onu da yakarlar bunlar.
bu tür güneş gibi insanların ölülerine bile tahammülleri yok çünkü onların.
bırakın, kendi pisliklerinde boğulsunlar,
onlardan bekleneni ne de güzel yaptılar,
tebrik etmek lazım.**
