sık sık yolculuk ettiğimden bilirim trenleri. hep geç kalırlar hepp. özellikle haydarpa$a'dan geliyorsa tren. kulağımda çalar harun tekin'in söylediği o muhte$em $arkı. tren camından istasyona veda ederken çaprazında teyzelerin löpür löpür baklavaları midesine indirdiğini görürüm. arada çocuklar ko$u$ur. önde esmer bi' amca koltuğunu çekip, cama yaslamı$tır ba$ını. kim bilir ne derdi var derim, dü$ünürüm. $arkı da der ki:
''Bir gün bir istasyon gördüm
Trenleri geciken
Yolcular ellerinde
Tek gidişlik bir bilet
Henüz bilmeseler de
Hayat bundan ibaret''
