ilk olarak elim ayağım birbirine dolaştı bi bilinsin de. konuya giriş; giden gider, ''gidiyom ben yea'' vaveylasına ne ihtiyaç var ki lan? çekemeyeni mi varmış, düşmanı mı varmış o yüzden mi gitmiş, savaşmalı mıymış, kalsa mıymış... hee, lan valla burada savaş meydanıydı. ''yenilmeyeceam olm'' diye diye savunma yapmalıymış. ama (bkz: savaşaymış iyiymiş) çok özlenirmiş... lakin ''sözde özleme'' replikleri diyoruz biz bu minvalli konuşmalara.
hüsn-ü zannımı güncel tutarak şunu da belirtiyim ki, eğer bi tane yardıcı bi entrysine rastladıysam, şerefsizim ismail abi bu yazarın. niye bu kadar seveni vardı ki abi o zaman? o değil de mesleği neydi ismail abi bu yazarın?
''bayram değil seyran değil eniştem beni niye öptü'' kıvamında cevapsız kalıyor sorular. cevapsızlığa kabuk bağlıyor resmen. ayrıca geri de gelebilir de, benim muannit duruşum şuradan geçiyor; yazılarını mı özletecek na bu aplağ şindi onu bi diyiverin hele?
ulan bu nickaltı ne pislik, sığ bi şeymiş ismail abi.. onu da önümüzdeki hafta çıkaracağımız bu başlıktan takip edebilirsiniz tarzı teselliyle bkz'ı dayarım... (bkz: nickaltında sevgi kelebeği nasıl olunur)
yemeyin bizi, yemeyin lan. nerde kaldı ''uludağ twitter kardeşliği?'' oradan takip edersiniz artık h'e mi?
şu sözlükte o kadar güzel yazan adamlar var ki, adam 4. 5. 6. nesilden kalma, babalar gibi yazan biriyken, kimseyle atışma içine girmiyo diye bilinmiyor.
