metropol hayatı o kadar içimize işlemiş ki, sokak ve caddelerdeki asfalt bedenimizle bir, o sağa sola koşuşturan insanlar, herkes bir yerlere yetişiyor herkes anlayamasakta bir telaş içinde, kesinlikle kimsenin suçu değil bu bizim yaşantımız, erken ölmeye, beynimizi erken öldürmeye bir hırsla, süratle koşuyoruz çok çabuk yaşlanıyoruz, ama kimse farkında değil, herkesle, her kafadan insanla beraber yaşıyoruz sabah evden çıktığımız zaman geri dönme şansımız %65 ama kimin umurunda...
tatillerimizde koşuşturma içinde, sanki tatile çıktığımız zaman dinlenebiliyoruzmu kesinlikle hayır koca bir yalan, çok azımız kafa dinlemeye rahat bir tatile gidiyor, gideceğimiz yerler belli metropol hayatının devamı yerler kısa örnekler, bodrum, marmaris, antalya vb.. sanıyormuyuz ki tatile gidiyoruz hayır!! metropol hayatının devamı.. vücut beyin buna alışmış keşmekeş kargaşaya alışmış....
anadoluya memleketime köy hayatına uzağız, memleketimin ufak tepeliğinde bir kaya parçası, üzerinde oturuyorum, gözümün görebildiğince uzaklara bakıyorum, karşımdaki mezarlığı, sessiz, kulaklarımda sadece rüzgarın sesi, insan sadece kendini dinliyor, hayatı yaşayacakları, yaşadıkları, hayatın ne kadar boş anlamsız olduğu....